Reis Colombia dag 2.

Voor mijn gevoel heb ik al uren geslapen als ik mijn ogen weer open doe. Het is vast ochtend, denk ik. Na een toiletbezoek kijk ik op mijn telefoon en zie tot mijn grote verbazing dat het nog maar twee uur is! Huh? Zo vroeg nog? Nou ja, als ik dat omreken naar de Nederlandse tijd is het acht uur. Niet zo gek dus dat ik wakker ben. Dan sta ik altijd op. Nog maar weer slapen dan. Een poos later word ik weer wakker. 'Ja! Nu is het vast ochtend!' denk ik..... Helaas, het is vijf uur. Ook Patrick is inmiddels al wakker, ook vanwege het lawaai van de straat . Het hotel is werkelijk van krantenpapier. Als de wind draait zit het balkon aan de andere kant. We liggen nog maar dom wat te suffen. Het duurt wel lang voor het eindelijk een redelijke tijd is om op te staan. We moeten gewoon wachten tot het acht uur is en we bij het ontbijt kunnen aanschuiven. Tijdens het ontbijt besluiten we eerst maar eens even de stad in te gaan lopen. Even de boel verkennen. Na het ontbijt lopen we de stad in. Cartagena is een erg grote, en vooral erg drukke stad. Het verkeer is een chaos. Iedereen vliegt er maar voor langs en toetert. Mensen lopen met oude karren rond, op de straat, met fruit er op. We lopen eerst naar een soort park. Geweldig mooi groen. Hele aparte vogelgeluiden. Echt een junglegevoel.
Na even op een bank te hebben zitten genieten zijn we door een oude poort de stad in gegaan. Prachtige straten en panden. Ook erg druk maar wel gezellig. Overal verkopen ze fruit langs de weg en lopen ze met paard en wagen rond. We zijn helemaal onder de indruk.

Het is ontzettend warm! Tijd om een strand op te zoeken. Patrick heeft een hele handige app op zijn telefoon, om de dichtsbijzijnde taxi op te kunnen zoeken, en voor een paar euro zijn we op het strand. De zonkracht is enorm. Kracht 17. We zitten dus niet in de zon maar onder een tentdoek. We zwemmen in heerlijk warm zeewater. Aan het strand worden we wel helemaal gek van alle mensen die ons ijs , fruit en drinken willen verkopen. Vooral twee dames die om de haverklap langs komen omdat ze mijn kuiten willen masseren. Ze wijzen telkens naar mijn behaarde apenbenen. Tot ik er op een gegeven moment boos van word.
Na het zwemmen, lunchen en ook vooral niks doen wordt het tijd om eens terug te gaan naar het hotel. We moeten nog wel een beetje in de vakantiemodus komen maar dat zal vast nog wel lukken. We rijden weer met een taxi naar het hotel. Een Spaanse man. Eén van de weinige taxichauffeurs die ook Engels kan. Hij kletst Patrick de oren van zijn hoofd en na zijn vraag of alle jongens in Nederland blond zijn met blauwe ogen weet ik genoeg. Hij is gay en heeft een oogje op Patrick. Patrick krijgt zijn nummer voor als hij nog vragen heeft over plaatsen waar we naartoe kunnen. Als we de auto uit stappen zeg ik tegen Patrick: 'zo die man zag jou wel zitten of niet? Hij vond je helemaal leuk. Ik zag het aan hem' . 'Nee' zegt Patrick 'echt? Denk je dat?' 'Pff...jij hebt echt een eikenhouten plaat voor je kop of niet?'. We gaan douchen, ze hebben hier geen warm water uit de kraan. Brrr.... Als ik na het afdrogen langs m'n lichaam naar beneden kijk denk ik: 'Nou, nou, het garnalen pellen is wel bij mij begonnen zeg!' Na het douchen en even relaxen gaan we de stad in. Lekker uit eten en naar een gezellig café biertjes drinken. Ik ben eigenlijk al doodop terwijl het nog maar negen uur is. 'Even doorbijten' zegt Patrick. ' Anders kom je niet van je jetlag af.' Na een bloedgezellige avond en het toch nog tot half één vol gehouden te hebben gaan we maar eens slapen.