Reis Colombia dag 5.

Vanmorgen zijn we iets later wakker dan de andere dagen. Het lijkt er op dat we een beetje in het nieuwe ritme beginnen te komen. Het is bijna half negen als we opstaan. Vandaag is het de dag van de doorreis naar Minca. Maar we worden tegen twaalf uur pas opgehaald dus voor het zover is kunnen we eerst nog rustig ontbijten en even met de camera de stad in voor foto's. ' Zullen we weer bij die leuke vrouw aan de overkant gaan eten?' vraag ik aan Patrick. Hij vindt het een goed idee . Ook de eigenaresse vindt het een goed idee. Ze vertelt ons dat ze ook nog een hotel heeft. Misschien wat voor de laatste nacht, want we vliegen vanaf Cartagena weer naar huis. Na het ontbijt gaan we gelijk de stad in. Even wat foto's maken. Wat een bloedhitte gelijk al! Maar we sjouwen stug door. Onderweg nog even wat zonnebrand inslaan, dat is hier geen overbodige luxe. En we kopen een kleine rugzak voor erbij. We gaan koffie drinken in een echt Colombiaans restaurant. Veel koffie komt uit Colombia dus dat moet vast goed komen. We krijgen de koffie en ik neem een slok. ' Brrr... oploskoffie, wie had dat nou verwacht? Gelukkig kostte het bijna niks, maar we hadden ook niks. Tijd om naar het hotel te gaan en de tassen te pakken want we worden zo opgehaald met de bus. Alles loopt op rolletjes. De bus is mooi op tijd en wij ook. Een busrit van vier uur. De grote wegen gaan wel , maar de steden!!! Dat er onderweg geen dooien zijn gevallen is ons echt een raadsel. Alles krioelt door elkaar heen als een hoop mieren en kruipen tussen auto's door wat we in Nederland nooit zouden doen. We krijgen een tussenstop bij een benzinepomp. Twee broodjes en twee flessen drinken kopen we. Als de vrouw de boel scant bij de kassa zeg ik tegen Patrick: 'Let op dit gaat heel snel'. En ja hoor, de dame noemt het bedrag en het enige dat we verstaan is: ' Tjinke, tjinke, tjinke, jink. Patrick kijkt mij aan. 'Aah goed verhaal, lekker kort' zeg ik. Patrick geeft maar wat geld in de hoop dat het goed komt. En dat komt het ook. Voor drie en een halve euro zijn we klaar. We moeten overstappen in Santa Marta. Een vreselijke stad. We worden er opgewacht door een hyperactieve maar wel aardige man die ons naar de overstapplaats begeleidt. We moeten een kwartiertje wachten maar we worden helemaal gek van de krioelende mensen, het lawaai en de stank van hondenpis op de straat. Met gierende banden weg hier! Na een stukje reizen kijken we onze ogen uit. Het wordt steeds mooier groen en bergachtig. Grote palmbomen en bananen bomen. Een keer aangekomen bij ons hotel begint het al te schemeren. We gaan maar even douchen en eten bij het hotel. We ontmoeten in de avond nog Nederlandse mensen van onze leeftijd. Zij hebben de vakantie er al bijna op zitten en zijn al op veel plaatsen geweest waar wij nog naartoe willen. We hebben de hele avond op de bank in het hotel gezellig zitten praten onder het genot van een biertje. Dan gaan we naar bed want morgen wordt het een wandeldag in de jungle