Reis Colombia dag 6.

13 maart 2018 - Gaira, Colombia

Vandaag de eerste volle dag in je jungle in Minca. We hebben iets minder goed geslapen omdat we geen airco op de kamer hebben maar alleen een ventilator. Na het aankleden schuiven we aan aan de ontbijttafel. Onze Nederlandse kennissen en nog wat meer mensen zitten al te ontbijten. Er wordt een roerei voor ons gemaakt en we krijgen een schaaltje fruit erbij. De sfeer in dit hostel is erg gemoedelijk. Iedereen leeft vooral aan deze tafel of op de banken en iedereen praat met elkaar en geeft elkaar de ruimte. We besluiten naar de watervallen te gaan. We begrepen van een Duitse mevrouw dat er twee watervallen zijn hier in de buurt. We gaan er vandaag maar één van bezoeken, gezien het feit dat het een behoorlijke wandeling omhoog wordt. We nemen een tas mee met onze handdoeken, de zwembroek hebben we al aan en natuurlijk, het belangrijkste is het water. Patrick heeft een foto gemaakt van de route maar als we één keer beginnen te lopen blijkt het gewoon een lange kronkelende weg naarboven. We hebben het shirt nat op de rug liggen en als ik m'n pet af doe loopt me het water langs de oren. Het scheelt wel dat je in een jungle vaak onder de bomen loopt en niet in de brandende zon. Na een anderhalf uur langzaam de berg op geschoven te zijn wordt onze inzet van de wandeling beloont. ' Waauw!' roep ik, 'Kijk dan wat mooi'. Een klein meertje ligt voor de waterval waar we in kunnen zwemmen. Met moeite wurmen we ons uit onze natte shirts en schoenen. Het water is knap koud, maar dat kan ons nu niet weerhouden. Na het zwemmen drinken we even wat op een steen, met de voeten in het water en uitzicht op de waterval. Echt een zen moment dit. Heerlijk! Omdat het zondag is zwemmen er ook veel Colombianen, hele gezellige en lieve mensen. Na de waterval wurmen we ons weer in de vieze natte sokken. We zijn nog niet klaar want we willen naar een koffieplantage. Als we alweer aan de wandel zijn, maar nu vaak ook in de volle zon, beginnen we de moed een beetje op te geven. 'Pff.. wat warm en ver' zegt Patrick. 'Zullen we die twee dames daar eens vragen of zij weten hoe ver het nog is?' Ik vind het een goed plan want we moeten ook nog weer terug. De dames weten ons te vertellen dat het nog wel bijna een uur lopen is. 'Daar begin ik niet aan'. zeg ik. ' We moeten ook nog weer helemaal terug. Gelukkig denkt Patrick hier hetzelfde over. We gaan terug. Opeens horen we geklapper van een snavel. Wat zou dat zijn? Eens even kijken. We kijken ons de ogen uit door alle mooie vogels hier.' Kijk daar! ' roept Patrick.. 'Een tucan! Snel de camera!' Alsof de vogel het weet poseert hij mooi op een tak voor ons. Veel bijzondere dieren en insecten hier. De meest bizarre snerpende geluiden horen we . Tijdens de tocht naar beneden is het lunchtijd. We eten bij een restaurant die helemaal open is met houten bankjes en tafels er in en loslopende kippen. Een bijzondere gewaarwording en met een prachtig uitzicht over de jungle. Voor drie euro per persoon hebben we een bord met kip of vlees en gepofte aardappelen en een biertje. Het eten is heerlijk. We kunnen er weer tegenaan. Olé! Het laatste stukje tot het hostel, dat gaat een stuk makkelijker naar beneden. Bij het hostel gaan we gelijk weer zwemmen om af te koelen. Het is rustig bij het zwembad. We gaan lekker onder de bomen zitten met de voeten in het water. Als we stil zijn zien we van alles. Van mooie kolibries tot leguanen die in de bomen voor ons lopen. We genieten ons suf. Het is al avond als we het hostel weer in gaan om te douchen en te eten. Ik heb na het eten zin om de bejaarde uit te hangen. Ze hebben hier spelletjes en opoe Erik wil Rummikub spelen. Twee potjes. Gezellig aan de grote tafel met mensen uit alle landen. Er zit nog een stel te schaken en nog wat mensen praten wat. Heerlijk gevoel, mensen uit alle landen zo samen en altijd wel in om te praten. Dan gaan we naarbed. M'n benen zingen het Wilhelmus van de wandeling.
Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s