Reis Italië dag 13

Na een comateuze nacht ontwaken wij vanmorgen weer gewoon rond acht uur. Tijdens het ontbijt worden we gewoon weer voorgecremeert in de volle zon. Vandaag hebben we weer leuke plannen. Je kunt hier voor 15 euro per persoon een ticket voor de boot kopen en daar kun je dan onbeperkt mee varen naar plaatsen rond het Comomeer. En ik hou zo van varen en patrick ook. Na het ontbijt springen we dan ook gelijk in de auto en rijden we naar dat prachtige plaatsje van vorige week Menaggio. We weten nu een plek waar je gratis kan parkeren. Helaas, wat druk hier overal! We moeten met de auto best even rond reiden om nog een plek te kunnen vinden. Hier, links roep ik. Patrick moet een klein stukje achteruit rijden om de parkeerplaats op te kunnen komen als er gelijk al een wijf met een chagrijnig gezicht op de toeter drukt. Binnen 2 seconde heb ik een bloeddruk van over de driehonderd! Ach mens stel je toch niet zo aan met dat vervelende rot smoelwerk van je! Als ik zo'n kop had deed ik al m'n spiegels weg in huis! Zo, hè dat is er ook weer uit. Intussen zijn we de auto kwijt en lopen we langs die gezellige boulevard met al die bloemen naar de plek waar we op de boot kunnen. We zijn nu in Menaggio en we nemen nu de boot naar Belaggio. Leuk boottochtje van een klein kwartiertje. Wauw roep ik wat is dit toch ook weer een prachtig plaatsje! Ook weer veel bloemen en groen en vooral veel straatjes die stijl op en af lopen! En, en! Allemaal van die mooie gekleurde Italiaanse huisjes met van die luikjes voor de ramen en die schattige kleine balkonnetjes. Ik ben er helemaal verliefd op. We gaan even op een terras zitten voor een kop koffie en dan is het tijd om is verder te gaan. We lopen naar de plek voor de boot en kijken op de lijst voor de boottijden. Hè kak! Daar zit twee uur tussen voor alle plaatsen. Dan hier maar lunchen zeg ik. Zo een straf vind ik dat niet. En de Ferry dan zegt patrick? Zou kunnen, we vragen even. Ja hier kunnen we ook met onze kaart gebruik van maken. Helaas zijn we wel beperkt met de plaatsen waar we naartoe kunnen met deze kaart. Het plaatsje Como wat patrick in gedachten heeft gaat helaas niet. Dan pakken we de Ferry naar varenna. Heb ik ook veel goeds over gelezen zegt patrick. (Ja mijn reisgids zoekt alles tot op de bodem uit. Ideaal voor mij).We staan in de rij staan om op de Ferry te stappen als een hysterisch wijf Door de intercom bleert, Farenna! Farenna! We vliegen met zn allen hoog op! Dat mens is geknipt voor de vismarkt zeg ik. Wat schreeuwen! Mensen achter ons kunnen er smakelijk om lachen.We hebben weer een mooie boottrip. Varenna ligt namelijk heel mooi schuin tegen een berg aan en ziet er vanaf het meer dus erg leuk uit. Ook van dit plaatsje genieten we weer. We gaan een terras zoeken om te eten en deze keer zijn we zo slim om niet aan het water te gaan zitten maar op een plein verder naar achteren. Onder parasols, geen zuchtje wind. Twee bier ik een pizza met spicey salami en patrick een pasta. Elke hap vet die via onze mond naar binnen gaat loopt er ons via de rug en oksels meteen weer uit. Vooral na de hete salami van mij heb ik het niet meer. We besluiten even de voeten in het water bij het meer te laten koelen. T is in elk geval iets. We lopen nog even door het prachtige dorpje als patrick opeens roept. Ik ben er klaar mee ik wil terug naar de camping. Ik kan niet weer afkoelen. Gelukkig gaat onze boot al snel naar de plaats van de auto en kunnen we naar de camping. De eigenaar en eigenaresse zijn bij ons huis. Ze hadden een afspraak met de Italianen om het dak dat lek is te laten maken. Maar ze komen maar niet opdagen. Wij gaan eerst zwemmen en als we weer terug komen zijn ze er nog en zonder resultaat. We bellen wel als ze aankomen zeg ik. Een half uur later komen ze dan eindelijk. Een stel prutsers van de bovenste plank. Geen enkel onderdeel hebben ze bij zich. Gelukkig heeft de eigenaar alles van dakleer tot branders. Als klap op de vuurpijl komt de monteur met een keukenmes voor de dag om wat te snijden aan het dakleer. Om te gieren! T wordt helemaal niks zeg ik tegen patrick. Het wordt donker het rommelt al dat dak is nooit goed dicht. Nadat de regen begint gaan de mannen met half gedaan werk weg en beloven morgen weer te komen. Onder het eten als de bui losbarst loopt meteen het water weer naarbinnen. Daar staan we weer met de pannetjes en emmers. Uren van regen en onweer maar gelukkig niet zo heftig en we gaan er zelf ook nier meer zo veel aan doen. We hebben met de eigenaar afgesproken om morgen van huisje te gaan ruilen. Slaap ik meteen ook beter want bij elke druppel die ik snachts hoor vallen denk ik, nee! Waar lekt het nog meer! Weer een slechte nacht dus.